ΔΙΡΟ - ΣΠΗΛΑΙΑ

Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο. Βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Ορμο του Διρού, Δήμος Οιτύλου. Η ύπαρξη του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του μέχρι το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το σπηλαίο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14 C, ενώ του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19 C. Μέσα στο σπήλαιο έχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Κοντά στην φυσική του είσοδο έχουν βρεθεί κεραμικά που υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

 Σπήλαιο Βλυχάδας
  Πρόκειται για υπόγειο ποτάμι σε ενέργεια με λιμναίο δρόμο, συνολικού μήκους 3000 περίπου μέτρων, με δύο παράλληλους πλοκάμους. Μέρχι σήμερα εχουν εξερευνηθεί περίπου 17.700 τ.μ.. Το σπήλαιο ήταν γνωστό στους ντόπιους, απο τα παλαιότερα χρόνια, αλλα συστηματική εξερεύνησις του άρχισε να γίνεται το 1950 απο την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία.
  Το σπήλαιο της Βλυχάδας είναι η θαυμασιώτερη καλλιτεχνική αποκάλυψη που η φύση φιλοτέχνησε στο διάστημα εκατομμυρίων χρόνων για να προσφέρει στα έκθαμβα μάτια του ανθρώπου τα πιο περίεργα δημιουργήματα, φαντασμαγορικές συνθέσεις, που η πιο ιλιγγιώδης φαντασία δε θά μπορούσε να συλλάβει. Εκείνος που αντικρύζει αυτό το ανεπανάληπτο καλλιτεχνικό θέαμα μένει εκστατικός. Τα υπέροχα αυτά μαρμάρινα μπουκέτα των σταλαχτιτών και σταλαγμιτών είναι η αποθέωση μιας αισθητικής τελειότητας που εγγίζει τα όρια της οφθαλμαπάτης. Είναι τόσο ρευστά τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και τη πραγματικότητα, που αισθάνεσαι την ανάγκη να ψαύσεις την επιφάνεια της πέτρας, να νιώσεις με την αφή την υλική υπόσταση αυτών των έργων, για να απαλλαγείς από την αίστηση της αυταπάτης και την φευγαλέα και ονειρική παραίσθηση που σε μεταρσιώνει.
  Σταλαχτίτες κατάλευκοι, παραπεσματοειδείς, ροζ χνουδωτοί ή κατακόκκινοι, γκρίζες ή κατάλευκες κολόνες και αλαβάστρινα αραβουργήματα στους τοίχους και τις οροφές είναι ένα μικρό δείγμα του διακόσμου που συναντούμε στα Ανάκτορα του Ποσειδώνος, στο Μεγάλο Ωκεανό, στο ´Αντρο του Δράκοντος, στην Κόκκινη Σάλα, στη Θάλασσα των Ναυαγίων, στο Διάδρομο των θαυμάτων , στην Λίμνη των Ωκεανίδων. Κι ακόμα συμπληρώνοντας την περιγραφή των θεαμάτων, καθώς η βάρκα ανάγλυφα γλυστράει πάνω στο κρυστάλλινο νερό του υπογείου ποταμού, ανάμεσα στις μαιανδρικές στοές,αντικρύζεις σαν σε κινηματογραφική ταινία τις φαντασμογορικές εναλαγές μιάς σειράς από ασύλληπτης ομορφιάς πέτρινα αραβουργήματα. Την Αναδυόμενη Αφροδίτη, την κόρη του ήλιου Κίρκη, την γοργόνα Μέδουσα, τον ναό των Νυμφών Ναϊδών, το Πέλμα του Ποσειδώνα, τους Κίονες του ναού του Ηρακλή, την Φάτνη, την Αίθουσα των Κοραλίων, το Μητροπολιτικό Θρόνο, τα Κινέζικα Παλάτια κλπ.
  Οι σταλαγμίτες δημιουργήθηκαν για εκατομμύρια χρόνια, στο ξηρό δάπεδο του σπηλαίου που δεν υπήρχε νερό. Η καταβύθιση, με την γεωλογική αναστάτωση στην Ν. Πελοπόννησο, και σε βάθος 6 περίπου μ. ξανάφερε το νερό στην παλιά του ροή, οποτε εν τω μεταξύ είχαν φυτρώσει οι σταλαγμίτες και οι κολόνες. ´Ετσι έχουμε το μοναδικό φαινόμενο σε αυτό το σπήλαιο να φυτρώνουν μέσα στο νερό σταλαγμίτες και κολόνες, γι’ αυτό θεωρείται το ωραιότερο από τα γνωστά μέχρι σήμερα λιμναία σπήλαια, γιατί μπορεί ο επισκέπτης να πλέει ανάμεσα στο πέτρινο, στο σμαραγδένιο αυτό δάσος.......
Κείμενο από: Το διρό της Μάνης - Γ. Μαντούβαλος

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Συλλόγου Λακώνων Επιστημόνων




Πύργος Δυρού - Το άγαλμα της Μανιάτισας στην πλατεία του χωριού.
Πύργος Δυρού - Το άγαλμα της Μανιάτισας στην πλατεία του χωριού. Προσέξτε την επιγραφή στη βάση του αγάλματος
"Αυτές οι πέτρες δεν βολευονται κάτω από τα ξένα βήματα" .Πύργος Διρού. (Φώτο Όμορφη Μάνη)
Δωρικό, δυναμικό, συγκλονιστικό. Σε ανάμνηση του αγώνα των Μανιατισσών ενάντια στον Ιμπραήμ. “Σαν αμαζόνες κρούετε”. Το μνημείο είναι δωρεά του ζεύγους Λυκούργου και Αικατερίνης Μητσάκου.









ΔΙΡΟΣ, ΣΤΟ ΠΟΡΤΑΡΑΚΙ, ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ
ΔΙΡΟ, ΣΤΟ ΠΟΡΤΑΡΑΚΙ, ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ





























ΔΙΡΟ - ΣΠΗΛΑΙΑ τέλη δεκαετίας 1970






Δεν υπάρχουν σχόλια: