Το χωριό Προσήλιο Λακωνίας, σίγουρα είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Λακωνίας.
Ο τόπος είναι βουτηγμένος στο πράσινο λόγω της ύπαρξης του ποταμού Σμύνους, παρθένο φυσικό περιβάλλον, με ιστορία από την κλασσική περίοδο μέχρι και τα νεώτερα χρόνια, χωρίς υγρασία, είναι σίγουρα ένας τόπος που μπορείς να περάσεις ευχάριστα κάνοντας εναλλακτικό τουρισμό, διακοπές ή ακόμα και να μείνεις μια ολόκληρη ζωή.
Το Προσήλιο διοικητικά ανήκει στον Δήμο ανατολικής Μάνης (πρώην Καποδιστριακός Δήμος Σμύνους), χωρίζεται σε δύο κύριους οικισμούς. Στο Χωριό και στα Ραχίδια. Υπάρχουν όμως και άλλοι, όπως είναι τα Ξεμώνια και τα Καρβουνέϊκα.
Με Βασιλικό διάταγμα στις 20-12-1911, ορίσθηκε ως μία ενορία η Στροντζά με την Ρόζοβα.
Η ενορία υπαγόταν στην Επισκοπή Μονεμβασίας και Λακεδαίμονος και στις 4-9-1912 με Βασιλικό Διάταγμα, καθορίσθηκε ως ενοριακός ναός, της ενορίας Στροτζάς, ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Τέλος με τον Νόμο 2539/1997 το Προσήλιο εντάχθηκε στον Δήμο Σμύνους και με τον Νόμο 3852/2010 ενσωματώθηκε στον Δήμο Ανατολικής Μάνης.
http://
 |
| ΠΡΟΣΗΛΙΟ (ΣΤΡΟΝΤΖΑ) «πάρτε μπαρούτι από την Στροντζά και βόλια από την Άρτα Και παλικάρια διαλεχτά από την μικρή Καστάνια» |
 |
| Ο Ευάγγελος Τριτάκης γεννήθηκε στο Προσήλιο Λακωνίας τον Μάρτιο του 1918. Ήταν αξιωματικός της Πολεμικής αεροπορίας και λόγω της καλλιτεχνικής του φύσης αναλάμβανε κάθε εικαστική δραστηριότητα στις μονάδες που υπηρετούσε. Ασχολήθηκε με την ζωγραφική. Πέθανε στον Βόλο τον Ιούλιο του 1994. |
 |
| Kωνσταντίνος Τριτάκης Ό Κωνσταντίνος Τριτάκης γεννήθηκε στο Προσήλιο Λακωνίας το 1935. Τό πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Το χωριό μου η Στροντζά" κυκλοφόρησε το 2009. Το βιβλίο του "Τα Στροντζιώτικα και άλλα" κυκλοφόρησε το 2010 Προσπάθησε με τα βιβλία του αυτά να μεταφέρει στις επόμενες γενιές κάποια απο τα πράγματα πού χάθηκαν ή χάνονται στην πάροδο του χρόνου. Ό Κωνσταντίνος Τριτάκης ζεί στην Σπάρτη. |
 |
| Το όνομα Προσήλιο Κατά τη γνώμη του Κωνσταντίνου Τριτάκη που την εκφράζει στο βιβλίο του "Το χωριό μου η Στροντζά", εδώ δημιουργήθηκε η στρούγκα (προσωρινός καταυλισμός ανθρώπων και ζώων) από τους εργάτες που κατασκεύασαν το έργο ύδρευσης της πόλης του Γυθείου. Με τη πάροδο των χρόνων παραφράστηκε σε Στρουτζιές και Στροντζά. Την δεκαετία του 1920, έγινε Πανελλαδικά αλλαγή τοπωνυμιών στα χωριά που είχαν Τούρκικα ή Σλαβικά ονόματα και ζητήθηκε από την κοινότητα Στροντζάς να γνωμοδοτήσει για τη νέα της ονομασία. Το Πάσχα του 1925 ή 1926 οι κάτοικοι είχαν κάτσει στην κουφάλα (η σημερινή η πλατεία του χωριού) και συζητούσαν για να αποφασίσουν το νέο όνομα του χωριού. Εκεί στη κουβέντα έκανε την εμφάνιση του ο φοιτητής της ιατρικής Π. Τριτάκης και σαν σπουδαγμένος που ήταν, τον ρώτησαν για την γνώμη του. Αυτός, βλέποντάς τους όλους να κάθονται στον ήλιο και ο ήλιος να λούζει όλο το χωριό, τους αποκρίθηκε: Ηλιόλουστο ή Προσήλιο. Έτσι λοιπόν οι άρχοντες του χωριού αποφάσισαν Προσήλιο, όνομα και πράγμα. Παρόλα αυτά ύστερα από σχεδόν 90 χρόνια η ονομασία Στροντζά πεισματικά επιβιώνει σε βάρος του Προσηλίου όχι μόνο στον προφορικό αλλά πολλές φορές και στον γραπτό λόγο. http:// |
 |
| Στο χωριό Προσήλιο, το έργο υδροδότησης συνοδεύεται από τον θρύλο της "Βασιλοπούλας", της βασίλισσας του Γυθείου που αυτοκτόνησε στην παράδοση του έργου. Ο μύθος λέει ότι τα παλαιότερα χρόνια ο βασιλιάς του Γυθείου είχε μια κόρη. Τον προβλημάτιζε η διαδοχή του θρόνου. Υπήρχαν δύο νεαροί που διεκδικούσαν τη βασιλοπούλα καθώς επίσης και τη διαδοχή του θρόνου. Έτσι, ο βασιλιάς, τους ανέθεσε να κατασκευάσουν ο ένας την πλακόστρωση του Γυθείου και ο άλλος το έργο υδροληψίας για την πόλη. Όποιος τελείωνε πρώτος θα παντρευόταν την κόρη του. Ξεκίνησαν αμέσως εντατικά και οι δύο, λόγω του ανταγωνισμού ολοκλήρωσαν τα έργα μαζί και παρουσιάστηκαν την ίδια στιγμή στο βασιλιά μετά από το τέλος των εργασιών τους. Τότε η Βασιλοπούλα μην ξέροντας τι να κάνει, αυτοκτόνησε. |
 |
| ΣΗΡΑΓΓΑ Προσήλιο (Στροντζά). Ιστορική πηγή για το χωριό μας είναι ο Σμήνος ποταμός, αφού από εκεί (όταν κατά την Ρωμαϊκή εποχή η πόλη του Γυθείου που αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα ύδρευσης) και συγκεκριμένα από τη θέση Τζονάκες , ξεκίνησε το έργο της υδροδότησης της παλιάς πόλης του Γυθείου. Το αυλάκι αυτό ακολουθεί τη δεξιά όχθη του ποταμού, μέχρι που το πέρασμα γίνεται αδιάβατο, οι κατασκευαστές χτίζουν γεφύρι και συνεχίζουν από την αριστερή πλέον όχθη του ποταμού, αλλά και από εκεί συναντούν νέο εμπόδιο, στη θέση Γαλαράκι. Έναν βράχο. Με μεγάλη υπομονή και επιμονή κατασκεύασαν σήραγγα με μήκος περίπου 30μ. , ύψος από 1,2μ έως 1,4μ. και πλάτος 0,8μ. για να περάσει το νερό. http:// |
 |
Αναστάσιος Μουσταφέλος
Γεννήθηκε στο Προσήλιο (Στροτζά) Λακωνίας το 1923. Από πολύ μικρός συνειδητοποίησε την έφεσή του στη ζωγραφική. Θέλησε να δώσει εξετάσεις και κατόρθωσε να περάσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα από όπου και αποφοίτησε με άριστα. Στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι όπου και τελειοποίησε τις σπουδές του έχοντας συμφοιτητές διάσημους αργότερα ζωγράφους της Ελλάδος. Υπήρξε αδελφικός φίλος και συγκάτοικος με τον διάσημο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα ζωγράφο Π. Πρέκα, ο οποίος μάλιστα του ζωγράφισε και το πορτραίτο του. Μετά το Παρίσι επέστρεψε στην Αθήνα και διορίστηκε επίτιμος καθηγητής στην Ανωτάτη Ιερατική Σχολή στη Μυτιλήνη. Βραβεύτηκε για τις υπηρεσίες του από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και παρασημοφορήθηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Τότε έκανε και τις πρώτες του εκθέσεις για τις οποίες συγκέντρωσε πλήθος θετικών σχολίων από εφημερίδες της εποχής. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα προήχθη σε Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης και στη συνέχεια ανέλαβε τη θέση του Αντιπροέδρου στον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ), όπου και εικονογραφούσε επί χρόνια τα σχολικά βιβλία της εποχής (ανθολόγια, αναγνωστικά, γραμματική κ.α.), μερικά εκ των οποίων εξακολουθούν να κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα στα ελληνικά σχολεία. Αξιοσημείωτο είναι ότι του άρεσε να περνά τις διακοπές του στο τόπο καταγωγής του, πράγμα που δείχνει ότι όχι μόνο υπεραγαπούσε τα πάτρια εδάφη του αλλά και ότι ποτέ δεν τα ξέγραψε από το μυαλό του. Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 6 Δεκεμβρίου του 1999 σε ηλικία 76 ετών. |
 |
| ΕΡΓΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΟΥ |
 |
| Γιάννης Ρουμελιώτης Ό Γιάννης Ρουμελιώτης γεννήθηκε στο Προσήλιο Λακωνίας το 1914. Σπούδασε φιλολογία στην Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στην ιδιωτική και δημόσια μέση εκπαίδευση ως καθηγητής, γυμνασιάρχης και λυκειάρχης. Απο τα φοιτητικά του χρόνια ασχολήθηκε με την λογοτεχνία την ιστορία, ιδιαίτερα της Λακωνίας, δημοσιεύοντας πολλές μελέτες του σε εφημερίδες, περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες. Έγραψε και δημοσιεύσε βιβλία ιστορικού, λογοτεχνικού και λαογραφικού περιεχομένου, μερικά απο αυτά είναι : Ιστορία της νεότερης Ελλάδας (1453-1922), Μιά νύχτα στην Κρανάη, Τίασα, Εμπορική αλληλογραφία, Ηρωίδες και άλλα πολλά. Ό Γιάννης Ρουμελιώτης πέθανε το 2010. |
 |
| ΠΡΟΣΗΛΙΟ, Κοίμησης της Θεοτόκου. Η Εκκλησία κτίστηκε το 1879 με την προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού μας. Εορτάζει στις 15 του Αυγούστου |
 |
| ΠΡΟΣΗΛΙΟ, Κοίμησης της Θεοτόκου. Η Εκκλησία κτίστηκε το 1879 με την προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού μας. Εορτάζει στις 15 του Αυγούστου |
 |
| Στη θέση Φουρνάκια βρίσκεται το σπήλαιο του Προσηλίου. Σπηλαιολόγοι πιθανολογούν ότι υπάρχει επικοινωνία του σπηλαίου με το σπήλαιο του Διρού |
 |
| ΠΡΟΣΗΛΙΟ (ΣΤΡΟΝΤΖΑ) «πάρτε μπαρούτι από την Στροντζά και βόλια από την Άρτα Και παλικάρια διαλεχτά από την μικρή Καστάνια» |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου