ΛΥΓΕΡΕΑΣ

Μεταξύ των χωριών Κρήνη, Σιδηρόκαστρο, Κονάκια και Πλάτανος και μόλις 17 χιλιόμετρα μακριά από το Γύθειο, βρίσκεται το χωριό Λυγερέας. Το χωριό χωρίζεται σε δύο οικισμούς: Το Άνω Αστέρι και το Κάτω Αστέρι, με τον πρώτο να έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός.Στο Άνω Αστέρι υπάρχει ο Σκουφομύτης και τα πυργοσυγκροτήματα των Βασιλουνιάνων. Τα πέτρινα σπίτια, που είναι διάσπαρτα μέσα σε πολύ πράσινο, κάτω από τα ψηλά βουνά της Μάνης και δίπλα στα τρεχούμενα, δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο. Οι επισκέπτες κάνουν τον περίπατό τους στη φύση ανάμεσα σε αμέτρητες βελανιδιές, χαρουπιές, καρυδιές και αμυγδαλιές.Στο χωριό υπάρχει και ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, με το εντυπωσιακό καμπαναριό.






















































ΑΝΤΡΕΑΣ ΔΗΜΑΚΑΚΟΣ
Η επαρχιοκτόνος μετανάστευση και αστυφιλία των Ελλήνων την εικοσαετία 1950-1970 έκανε πολύ καλά τη δουλειά της. Καμία δύναμη δε μπορούσε να σταματήσει την επιθυμία των κατοίκων των χωριών να αναζητήσουν καλύτερες τύχες στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδος και στο εξωτερικό.
Η φυγή από τα χωριά άφηνε πίσω της εγκαταλελειμμένα σπίτια, ακαλλιέργητα χωράφια και κλειστά σχολεία. Κανείς δε μπορούσε να αποτρέψει την ερήμωση που ερχότανε. Ορισμένοι αγωνιζόντουσαν και αντιστέκονταν με διάφορους τρόπους και ενέργειες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ανδρέας Δημακάκος. Βλέποντας την ερήμωση να έρχεται προσπάθησε να κρατήσει τους νέους στο χωριό συμβάλλοντας με τον καλύτερο τρόπο στην ίδρυση ενός σύγχρονου σχολείου. Πήρε λοιπόν τη μεγάλη απόφαση.
Δώρισε το κεντρικότερο και καλύτερό του κτήμα για να κτισθεί σχολείο. Με την υπ’ αριθ. 25746 συμβολαιογραφική πράξη της 21/8/1959 δώρισε έναντι τον συμβολικού ποσού των 500 δραχμών στο Υπουργείο Παιδείας, ένα περίπου στρέμμα στη θέση Γύρισμα ακριβώς απέναντι από την εκκλησία Ζωοδόχος Πηγή. Έθεσε σαν όρο ότι εάν δεν κτιστεί το σχολείο μέσα σε 4 χρόνια τότε η δωρεά θα ήταν άκυρη. Και το όνειρο του Ανδρέα Δημακάκου πραγματοποιήθηκε. Το σχολείο, με πρώτη δασκάλα την αγαπητή συγχωριανή Κωνσταντίνα Καρακασώνη, λειτούργησε από το 1963 μέχρι τα Χριστούγεννα του 1966 που συνταξιοδοτήθηκε η δασκάλα και έμεινε κλειστό για 6 μήνες. Οι μαθητές του Λυγερέα αναγκαζόντουσαν να πηγαίνουν στο Γύθειο. Η επαναλειτουργία του σχολείου τη σχολική χρονιά 1967-1968 έγινε προβληματική λόγω του μικρού αριθμού μαθητών που θα δικαιολογούσε την απα¬σχόληση ενός δασκάλου.
Ο Ανδρέας όμως δεν το έβαλε κάτω. Με προσωπικές του επεμβάσεις, πείσθηκε ο Αντώνης Τσαρπαλής που ζούσε στον Σκουφομύτη, να μεταγράψει τις 3 κόρες του στο σχολείο του Λυγερέα από το σχολείο της Κρήνης που φοιτούσαν μέχρι τότε. Και έτσι συμπληρώθηκε ο μαγικός αριθμός 8 για να δικαιολογηθεί η απασχόληση ενός δασκάλου στο μονοτάξιο αυτό σχολείο. Με συγκίνηση θυμούνται οι τότε μαθητές την άφιξη στο χωριό του τελευταίου δασκάλου τους Δημήτρη Λιοδάκη από την Ήπειρο. Το σχολείο όμως λειτούργησε για δύο ακόμα χρονιές μέχρι το καλοκαίρι του 1969. Από τότε το πετρόκτιστο σχολείο έπαψε να λειτουργεί και ως σήμερα στεγάζει τα γραφεία της κοινότητας. Οι στόχοι του συλλόγου μας και της κοινότητας για τον εξωραϊσμό του κτήματος και του κτιρίου είναι γνωστοί από παλαιότερα τεύχη μας. Μπορεί το όραμα του Ανδρέα Δημακάκου να μην πραγματοποιήθηκε μέχρι τέλος αλλά οι φορείς του Λυγερέα θα αξιοποιήσουμε τη δωρεά του για να μπορεί να χαμογελάει ο Ανδρέας από εκεί που βρίσκεται. Η γενναία του πράξη θα πιάσει τόπο και θα συμβάλλει στην πολιτιστικό εξωραϊσμό του χωριού.
Ο Ανδρέας Δημακάκος γεννήθηκε στον Λυγερέα το 1911 και ήταν γιος του Νίκου και της Αικατερίνης Δημάκου. Είχε 7 αδέλφια, τον Παναγιώτη, την Ελένη, τον Χαρίλαο, την Ανδρομάχη, τον Δημήτρη, τον Γιάννη και την Πότα. Παντρεύτηκε την σε όλους αγαπητή και γνωστή για τη φιλοξενία της Πάτρα Πουλημενάκου από τον Άγιο Νικόλαο και απέκτησαν 5 παιδιά.
Τον Νίκο που ταξιδεύει σαν υποπλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και είναι παντρεμένος με την Αθηνά Βέλιου.
Τον Βασίλη που και αυτός ταξιδεύει σαν υποπλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και είναι παντρεμένος με την Σοφία Ιωάννου. Έχουν 2 αγοράκια.
Τον Γιώργο που έχει τελειώσει σχολή δημοσιογραφίας και εργάζεται σαν ελεύθερος επαγγελματίας. Είναι παντρεμένος με την Κατερίνα Τζανουδάκη και έχουν ένα κοριτσάκι.
Τον Παναγιώτη που ζει μόνιμα και είναι παντρεμένος με τη Μαρία. Έχουν 3 κορίτσια Και τέλος, τη Μαρία που έχει παντρευτεί τον συγχωριανό μας Κώστα Καρακασώνη και έχουν μία κόρη.
Ο Ανδρέας Δημακάκος τελείωσε το σχολαρχείο αλλά πάντα είχε τη θέληση να μορφωθεί. Πάντα πίστευε ότι η λειτουργία ενός τουλάχιστον σχολείου στο χωριό μείωνε τις πιθανότητες μετανάστευσης και ερήμωσης. Έκανε όπως οι περισσότεροι συγχωριανοί, λιτή ζωή και έντιμη. Ήταν διορατικός και με τρόμο πρόβλεπε αυτό που τελικά συνέβη σε όλα τα χωριά. Εντύπωση έκανε σε όλους η χρησιμοποίηση ποίηση της καθαρεύουσας κατά τη συνομιλία Ήταν αποφασιστικός, δυναμικός και γεμάτος ενεργητικότητα Ό,τι υποσχότανε το πραγματοποιούσε. Και ασφαλώς ήταν πολύ γενναιόδωρος. Απόδειξη η γενναία πράξη της δωρεάς του. Διετέλεσε για σειρά ετών πρόεδρος της Κοινότητας .
Πέθανε το 1980, την ίδια χρονιά που πέθανε η αγαπητή σε όλους γυναίκα του. Τελειώνοντας αυτό το αφιέρωμα στον μέγα δωρητή του χωριού Ανδρέα Δημακάκο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ τους κληρονόμους του, που με τόσο αγαθή και ειλικρινή πρόθεση βοήθησαν να διεκπεραιωθούν οι εκκρεμότητες που υπήρχαν στις διαδικασίες μεταβίβασης του κτήματος στην Κοινότητα.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Καπετάν Ζαχαριάς» το 1996.

Η ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ

Το μικρό αλλά περιποιημένο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου στον Λυγερέα. Σήμερα λειτουργεί ώς πολιτιστικό κέντρο.

ο παππας Τσουκτακος, ο παππας Κουκουλοματης, η δασκαλα του χωριου Ντινα Καρακασωνη με τον συζυγο της Γεωργιο, ο Παναγιωτης Δριβακος, η Βικτωρια Τσουκτακου, η γιαγια Στυλιανη Βασιλουνη...


Δεν υπάρχουν σχόλια: