ΑΓΑΛΜΑΤΑ

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΓΥΘΕΙΟ

Στη Λάγια βρίσκεται Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΛΑΧΑΚΟΥ (1964-1996), που έχασε τη ζωή του στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων στις 31 Ιανουαρίου του 1996.

Στη Λάγια βρίσκεται Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΛΑΧΑΚΟΥ (1964-1996), που έχασε τη ζωή του στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων στις 31 Ιανουαρίου του 1996.

Θέση Παλιόπυργος στο Σκουτάρι,(φωτο Giannis Kourakos)
Tο ηρώον του Σ. Σταυριανάκου που έπεσε στην Κύπρο. Γεννήθηκε στις 11/1/1941 και το τούρκικο βόλι τον βρήκε το πρωινό της 16/8/1974.
Νυμφευμένος, με δυο παιδιά, ο Σωτήρης Σταυριανάκος λίγο πριν την τουρκική εισβολή είχε μετατεθεί - αρνήθηκε όμως να φύγει από την Κύπρο λέγοντας στη σύζυγό του πως δεν μπορούσε ν’ αφήσει "τα μεγάλα του παιδιά", εννοώντας τους Στρατιώτες του! Δίκαια λοιπόν εκείνοι, όσοι επέζησαν, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν - πολλοί τραυματίες μάλιστα από τις συγκρούσεις εκείνες - μιλούν με συγκίνηση και περηφάνια για το Λοχαγό τους. mani.org

Σωτήρης Σταυριανάκος γεννήθηκε στο Σκουτάρι Λακωνίας την 11η Ιανουαρίου 1941. Κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου 1961, απ’ όπου αποφοίτησε την 27η Ιουλίου 1965 ως Ανθυπολοχαγός Μηχανικού. Στην ΕΛΔΥΚ υπηρέτησε από 6 Αυγούστου 1972 μέχρι 16 Αυγούστου 1974, ως Διμοιρίτης Διμοιρίας Μηχανικού του Λόχου Διοικήσεως. Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά την οποία ως επικεφαλής της Διμοιρίας του υπερασπίστηκε με πείσμα και αυταπάρνηση το στρατόπεδο.

Στο Σκουτάρι, το ηρώον του Σ. Σταυριανάκου που έπεσε στην Κύπρο. Γεννήθηκε στις 11/1/1941 και το τούρκικο βόλι τον βρήκε το πρωινό της 16/8/1974. Νυμφευμένος, με δυο παιδιά, ο Σωτήρης Σταυριανάκος λίγο πριν την τουρκική εισβολή είχε μετατεθεί - αρνήθηκε όμως να φύγει από την Κύπρο λέγοντας στη σύζυγό του πως δεν μπορούσε ν’ αφήσει "τα μεγάλα του παιδιά", εννοώντας τους Στρατιώτες του! Δίκαια λοιπόν εκείνοι, όσοι επέζησαν, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν - πολλοί τραυματίες μάλιστα από τις συγκρούσεις εκείνες - μιλούν με συγκίνηση και περηφάνια για το Λοχαγό τους. mani.org

Προτομή Νικηφόρου Βρεττάκου στη Σπάρτη

Προτομή Νικηφόρου Βρεττάκου στη Σπάρτη

Προτομή Νικηφόρου Βρεττάκου στη Σπάρτη

Προτομή Νικηφόρου Βρεττάκου στη Σπάρτη

ΑΓΑΛΜΑ ΔΕΜΕΣΤΙΧΑ ΣΤΟΝ ΚΟΤΡΩΝΑ

Προτομή Νικηφόρου Βρεττάκου στη Σπάρτη

Προτομή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΑΒΑΚΗ στα Κεχριάνικα.
Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης (1897 - Ιανουάριος 1943) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, συνταγματάρχης πεζικού και ήρωας του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Γεννήθηκε στα Κεχριάνικα Λακωνίας το 1897 και πέθανε στην Αδριατική θάλασσα τον Ιανουάριο του 1943.

Είναι ο Ι. Δεμέστιχας απ' το χωριουδάκι Αλεπού (Δεμεστιχιάνικα), πάνω από το Κότρωνα, που έδειξε ως Πολέμαρχος μισού αιώνα, πως μπορεί να τα καταφέρει το ίδιο άριστα στη θάλασσα και στην ξηρά! Μια μορφή θρύλος που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των Εθνικών μας αγώνων ως το θάνατό του το 1960.
Γεννήθηκε το 1882 κι ως γνήσιο τέκνο της οικογένειας των Δεμεστιχαίων, που διαπρέπει αιώνες τώρα στα στρατιωτικά μας πράγματα, τελείωσε τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Πολύ σύντομα ήρθε η πρώτη του εθελοντική εμπλοκή κι ήταν ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ. Τη δράση του εδώ περιγράφει κι εξυμνεί -πλην των άλλων- η Πηνελόπη Δέλτα, «Στα μυστικά του βάλτου». Ο καπετάν Νικηφόρος επικεφαλής αντάρτικου Σώματος (Μανιατών και άλλων) συνεργάζεται και αντικαθιστά τον Καπετάν Άγρα στην περιοχή της λίμνης των Γιαννιτσών, κι από δω δίνει θρυλικές μάχες κατατροπώνοντας τους Βούλγαρους κομιτατζήδες αλλά και τους ανθέλληνες συνεργάτες τους, αναστρέφωντας ανεπιστρεπτί, υπέρ της υποθέσεως της Ελευθερίας, το κλίμα σε όλη την έκταση της Μακεδονίας.
Η δράση του όμως δεν σταματά: ξαναγυρίζει στο Πολεμικό Ναυτικό για να λάβει μέρος - Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-13 - σε όλες τις ναυμαχίες κατά του Τούρκικου στόλου. Επικεφαλής μάλιστα των Ναυτικών Αγημάτων απελευθερώνει τη Χίο και την Τένεδο και δεν αποχωρεί από το πεδίο της μάχης καίτοι διάτρητος από της εχθρικές σφαίρες, παρά μόνον όταν οι Τούρκοι υψώνουν λευκή σημαία στο κάστρο της Χίου και παραδίδονται όλοι!

Άνω Μπουλαριοί τοποθεσία Κοντρί

Άνω Μπουλαριοί τοποθεσία Κοντρί

Νικόλαος Α. Μαντούβαλος (Μανωλάκος) - Οπλαρχηγός Καπετάν Νίκος που στην Μακεδονία ήταν περισσότερο γνωστός σαν Καπετάν Νίκος της Αγίας Μαρίνας (1885-1952).

Γεώργιος Αθαν. Φραγκόγιαννης- Οπλαρχηγός Ανατολικής Μάνης (1888-1988).

Θεόδωρος Βασ. Μαντούβαλος Μποφίλιας-Οπλαρχηγός Καπετάν Ταύγετος.(1882-1945)

Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης. Κλέφτης και αρματολός της Πελοποννήσου (Μπαρμπίτσα, Πάρνων 1759 – Τσέρια, Μάνης 1805). Από τους πρόδρομους του κινήματος της Εθνικής ανεξαρτησίας, προσπάθησε να ενώσει τους αρματολούς όλης της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων και τα θρυλικά του κατορθώματα πέρασαν στην περιοχή του Θρύλου και στο δημοτικό τραγούδι.
Παιδί ακόμα κατατάχτηκε σε αρματολικό σώμα για να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του και του αδελφού του, και 18 ετών συγκρότησε δική του ομάδα. Η φήμη του εδραιώθηκε στη κοινή συνείδηση με τη μάχη του Σάλεσι (1781). Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν μαζί του. Έγινε αρχηγός των κλεφτών με υπαρχηγό το Θ. Κολοκοτρώνη και συνένωσε γύρω του τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά, Νικηταρά, Πετμεζά, κ.ά. Με ορμητήριο τον πύργο του στο Σκουφομύτη οργάνωνε συχνές επιδρομές εναντίον των Τούρκων και των Ελλήνων συνεργατών τους. Είχε γίνει αρχικαπετάνιος της Πελοποννήσου με υπαρχηγό των Θ. Κολοκοτρώνη. Τελικά ο θρυλικός αυτός ήρωας δολοφονήθηκε ύπουλα και μάλιστα από Έλληνα (κάποιον Κουμπάρο του Κουκέα), στα Τσέρια της Μάνης το 1805 Mani.org

Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης

Ο Λεωνίδας (540-480 π.Χ.)

Το άγαλμα είναι σύγχρονο και βρίσκεται στη πόλη της Σπάρτης. Ο Λεωνίδας ήταν βασιλιάς της Σπάρτης από τη Δυναστεία των Αγιαδών. Έγινε βασιλιάς το 488 π.Χ. και διαδέχτηκε τον ετεροθαλή αδελφό του (από άλλη μάνα) Κλεομένη Α’. Το 490 π.Χ. παντρεύτηκε τη Γοργώ, που ήταν κόρη του αδελφού του Κλεομένη και απέκτησαν ένα γιο, τον Πλείσταρχο. Ξέρουμε, ότι πολεμώντας ηρωικά κατά των εισβολέων Περσών στα στενά των Θερμοπυλών, έπεσε (το 480 π.Χ)με όλους τους υπερασπιστές των στενών (300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς). Η θυσία τους έγινε σύμβολο πατριωτικής αυτοθυσίας. Στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας με τους συμπολεμιστές του, οι Έλληνες έστησαν μνημείο και χάραξαν πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη. <<Ω ξείν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα,Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι>>

Ο Λεωνίδας (540-480 π.Χ.) Το άγαλμα είναι σύγχρονο και βρίσκεται στη πόλη της Σπάρτης.

Ο Λεωνίδας (540-480 π.Χ.) Το άγαλμα είναι σύγχρονο και βρίσκεται στη πόλη της Σπάρτης.

Ο Λεωνίδας (540-480 π.Χ.) Το άγαλμα είναι σύγχρονο και βρίσκεται στη πόλη της Σπάρτης.

ΣΠΑΡΤΗ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

ΣΠΑΡΤΗ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛ.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ, Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ, ΤΟΥ ΥΨΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΟΡΑΒΑΣ (1898 -1940)"Την 17ην Νοεμβρίου 1940 ο ταγματάρχης Μαντούβαλος διατάσσεται να καταλάβει το ύψωμα 1878 (κλειδί της τοποθεσίας του Μόραβα), θέσις με στρατηγικήν σημασίαν. Κατακλυσμός πυρός των αμυνομέων του υψώματος 1878 προσπαθεί να ανακοψη την πορείαν του αλλά ματαίως.
Ο χάλυψ των εχθρικών πυρών λυγίζει την καρδίαν του πραγματικού Μανιάτου του αληθώς γενναίου ταγματάρχουν Παναγ.Μαντούβαλου. Φθάνει εις το υψωμα 1878 όπου προ ισχυρού συρματοπλέγματος τον υποδέχεται κόλασις πυρός όπλων του αμυνομένου.
Ο θρυλικος ταγματάρχης πίπτει διάτρητος σφαιρών. Η Τιτανομαχία του υψώματος 1878. Ο ταγματάρχης πεζικού Μαντούβαλος Παναγιώτης του Ηλία εκείτο, μαζί με ευάριθμους στρατιώτας του, εις την κορυφήν του υψώματος 1878, Νεκρός Ναι, αλλά ηττημένος Όχι"

Στον Ταγματάρχη Παναγ.Ηλ.Μαντούβαλο:

Γενιάς της Μάνης ένδοξη τρισένδοξο βλαστάρι
του Ταϋγέτου σταυραητέ της Μόραβας λιοντάρι
σκληρά το χώμα δάγκωσες για τη γλυκειά πατρίδα
που σε ομηρογέννησε δεύτερο Λεωνίδα.
Ακολουθών τα βήματα γενναίων προπατόρων
επλήρωσες περήφανα της λευτεριάς τον φόρον
και κείσαι αλιβάνωτος στης Μόραβας μια ράχη
έχοντας τη σημαία μας για συντροφιά μονάχη.
Θρηνεί για σένα η Ελλάς κι οδύρεται η Μάνη
αλλά η δόξα σου ΄πλεξε αμάραντο στεφάνι
και το ΄στησε στης Μόραβας την πιο ψηλή κορφή
τιμώντας την ηρωϊκή και άγια σου ψυχή.
Ο τάφος σου θάναι για μας θείο προσκυνητάρι
κι οι αειφεγγείς λαμπάδες του της λευτεριάς οι φάροι.
Ο θάνατος σου δίδαγμα παλικαριάς θα γίνη
και τιμημέν΄ η μνήμη σου αιώνια θ΄ απομείνη.

Η μανιάτισσα μοιρολογίστρα εκλαψε το θρυλικο παλικάρι της Μόραβας με το παρακάτω μοιρολογι.

ΣΤΟΝ ΠΟΤΗ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟ

Σήμερ΄αστράφτει και βροντά σ΄ολα τα κάστρα του Μοριά.
Σήμερ΄ακουστηκε βουή στη Μάνη την Αποσκιερή.
και νυχτοσκούζει το πουλί με την κατάμαυρη στολή.
Ήρθε μαντάβο ξαφνικό τι έπεσε στο Αλβανικό,
ο ταγματάρχης ο ξανθός, ο Πότης ο Μαντούβαλος.
Πρώτος εμπήκε στη γραμμή στο τάγμα επικεφαλής
κι έδωσε μάχη φοβερή στου Μόραβα την κορυφή!
Όντες ανέβη στην κορφή με μια σημαία ελληνική,
τον ηύρε σφαίρα εχθρική τούκοψε την αναπνοή!
Έπεσε ο πολεμιστής, της Μάνης τ΄ άξιο παιδί,
ο ήρωας κι ο μαχητής για της Ελλάδας την τιμή.
Έμεινε φύλακας πιστός ψηλά στο ξέσκεπο βουνό,
ο λέοντας ο φτερωτός, της λευτεριάς ο σταυραετός!
Ακούστε φίλοι και οχτροί - Οθωμανοί και Χριστιανοί,
τη μέρα τη σημερινή θα κάμου μια παρατροπή.
Θα βλαστημήσου το Θεό πόκοψε το χοντρό δεντρό,
όπου το πότιζε ο στρατός και το καμάρωνε ο λαός!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΕΖΙΚΟΥ
ΕΠΕΣΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ
ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΔΟΣ
ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΥΨΩΜΑ 1878
ΤΟΥ ΜΟΡΑΒΑ ΤΗΝ
17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940
(προτομή του στο Γερολιμένα)

Άγαλμα Μιχαήλ Νικολαράκου 1ου αιρετού δημάρχου Δήμου Ανατολικής Μάνης.

Άγαλμα Μιχαήλ Νικολαράκου 1ου αιρετού δημάρχου Δήμου Ανατολικής Μάνης.

Άγαλμα Μιχαήλ Νικολαράκου 1ου αιρετού δημάρχου Δήμου Ανατολικής Μάνης.

Μυστράς άγαλμα Κωνσταντίνου Παλαιολογου

Μυστράς άγαλμα Κωνσταντίνου Παλαιολογου

ΝΕΑΠΟΛΗ, ΑΓΑΛΜΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ ΝΑΥΤΗ

ΝΕΑΠΟΛΗ, ΑΓΑΛΜΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ ΝΑΥΤΗ

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης (1765 - 17 Ιανουαρίου 1848) ήταν γόνος της ιστορικής οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων, τελευταίος Μπέης της Μάνης, οπλαρχηγός του 1821, αναδειχθείς "αρχιστράτηγος των σπαρτιατικών δυνάμεων" και πρωθυπουργός της Ελλάδας από τη θέση του προέδρου του Εκτελεστικού Σώματος του ελληνικού κράτους.

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στη πλατεία Αθανάτων της Αρεόπολης

Διρος σπηλαια Φεύγοντας μας αποχαιρετά τη μνημείο της μανιάτισσας γυναίκας που ατενίζει τη θάλασσα έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε εχθρό που θα φανεί.

…το μνημειακών διαστάσεων άγαλμα της Μανιάτισσας!

Δωρικό, δυναμικό, συγκλονιστικό. Σε ανάμνηση του αγώνα των Μανιατισσών ενάντια στον Ιμπραήμ. “Σαν αμαζόνες κρούετε”. Το μνημείο είναι δωρεά του ζεύγους Λυκούργου και Αικατερίνης Μητσάκου.

Η γροθιά. Η δύναμη, η αγωνιστικότητα, το πείσμα και τα βουνά των Μανιατών.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Αγαλμα Μανιάτισσας στην πλατεία του Πύργου Διρού.

Προτομή μανιάτισσας με δρεπάνι στο Δημοτικό Σχολείο στα Άλικα

Προτομή μανιάτισσας με δρεπάνι στο Δημοτικό Σχολείο στα Άλικα

Γιάννης Ρίτσος.
Ο ποιητής, το πέλαγο, ο χώρος και ο Χρόνος, το βλέμμα. Προτομή του Ρίτσου στο πατρικό του στη Μονεμβασιά.

Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη Μονεμβασία το Μάιο του 1909, από αρχοντική οικογένειά της Μονεμβασίας. Έχασε τον αδερφό του και τη μητέρα του από φυματίωση και τελικά προσβλήθηκε και ο ίδιος από την ίδια αρρώστια. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο <Τρακτέρ> εκδόθηκε το 1934. Στη συνέχεια ακολούθησαν πάρα πολλές ποιητικές συλλογές, δοκίμια, πεζά και μεταφράσεις ποιημάτων. Το 1956 πήρε το α’ κρατικό βραβείο ποίησης για το έργο του «Η σονάτα του σεληνόφωτος», επίσης τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία και ανάμεσά τους το βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Οι φιλοσοφικές σχολές των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Αθηνών, αλλά και πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού τον ανακήρυξαν επίτιμο διδάκτορα.Πέθανε το 1990 και κηδεύθηκε στο νεκροταφείο της Μονεμβασίας.

Μονεμβασία. Το σπίτι που γεννήθηκε ο Γιάννης Ρίτσος κ προτομή του

“Υποθέτω ότι ελάχιστοι συμπατριώτες μας γνωρίζουν το όνομα του Μανιάτη Ηλία Τσαλαφατίνου (γεννήθηκε στο ομηρικό Οίτυλο) που συμμετείχε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας και υπήρξε –παρ’ ότι είχε 38 μόνον παλληκάρια- ο εμψυχωτής της μάχης του Λεβιδίου (14 Απριλίου 1821). Ο αγωνιστής αυτός έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες του Αγώνα, όχι μόνον σε αυτές που έγιναν στο Μοριά αλλά και σε πολλές που έγιναν στη Στερεά. ήταν ο τελευταίος που μαζί με τον Γενναίο Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά εγκατέλειψαν το στρατόπεδο του Φαλήρου μετά το θάνατο του Καραϊσκάκη και την ονειδιστική ήττα στον Ανάλατο (24 Απριλίου 1827).
Αλλά η πιο γενναία πράξη του Ηλία Τσαλαφατίνου δεν ήταν πολεμική· ήταν ηθική. Κατά γενική ομολογία, πέρα από την παλληκαριά, που ήταν το μικρότερο από τα προτερήματά του, ο Ηλίας Τσαλαφατίνος υπήρξε ένα πελώριο ηθικό μέγεθος. Άνθρωπος με πολλά «εμβαδόν» ανιδιοτελείας. Λόγω της τεραστίας προσφοράς του, η Διοίκηση το 1823 τού προσέφερε από τα δημόσια εισοδήματα 2.000 γρόσια. Αλλ’ ο υπέροχος Μανιάτης απάντησε: Μπορεί αυτός να είναι φτωχός, αλλά το έθνος είναι φτωχότερο. Κι αποποιήθηκε την προσφορά!” Σαράντος Καργάκος (sarantoskargakos.gr)

Στη κεντρική πλατεία του Οιτύλου είναι στημένο το άγαλμα του οπλαρχηγού ήρωα του 1821 Ηλία Τσαλαφατίνου

Στη κεντρική πλατεία του Οιτύλου είναι στημένο το άγαλμα του οπλαρχηγού ήρωα του 1821 Ηλία Τσαλαφατίνου

ΓΥΘΕΙΟ

ΑΓΑΛΜΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ